هفت حزب سیاسی شرق کردستان در بیانیهای مشترک، موج تازهای از سرکوب جمهوری اسلامی علیه مردم کردستان و سایر نقاط ایران را بهشدت محکوم کردهاند.
این احزاب اعلام کردهاند که این موج سرکوب که با بازداشت، اعدام و پروندهسازی علیه فعالان سیاسی و مدنی همراه بوده، پس از آتشبس میان ایران و اسرائیل شدت گرفته است.
بیانیه مشترک روز سهشنبه ۹ ژوئیه (۱۹ تیر) منتشر شده و به امضای حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، حزب آزادی کردستان (پاک)، حزب دموکرات کردستان ایران، کومهله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران، سازمان خبات کردستان ایران، کومهله زحمتکشان کردستان و کومهله – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران رسیده است.
در این بیانیه آمده است: «پس از اعلام آتشبس در جنگ دوازدهروزه ایران و اسرائیل، موج جدیدی از سرکوب شامل بازداشت، تعقیب و اعدام در کردستان و سراسر ایران از سوی رژیم جمهوری اسلامی آغاز شده است.»
احزاب امضاکننده هشدار دادهاند که اقدامات اخیر حکومت با اتهامزنی، پروندهسازی برای زندانیان سیاسی و تغییرات در قانون جاسوسی همراه بوده و به گفته آنها «وضعیتی خطرناک برای زندانیان سیاسی و منتقدان دولت» ایجاد کرده است.
بر اساس این بیانیه، شمار بازداشتشدگان از هزار نفر فراتر رفته و اعدامها نیز همچنان ادامه دارد. در همین چارچوب، ادریس عالی، آزاد شجاعی و رسول احمد، سه کولبر کرد که به گفته احزاب «به اتهام بیاساس همکاری با اسرائیل» بازداشت شده بودند، اعدام شدهاند.
همچنین اشاره شده که جان شماری از زندانیان کرد، بهویژه کسانی که در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ و جنبش «زن، زندگی، آزادی» بازداشت شدهاند، در معرض خطر اعدام قرار دارد.
این احزاب با یادآوری اعدامهای گسترده زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، هشدار دادهاند که اگر فشارهای داخلی و بینالمللی افزایش پیدا نکند، «بعید نیست فاجعه کشتار جمعی زندانیان سیاسی در زندانهای ایران تکرار شود.»
در پایان این بیانیه، از گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، نهادهای بینالمللی حقوق بشر و «مردم آزادیخواه جهان» خواسته شده است تا «به هر شکلی که میتوانند علیه این سیاستهای غیرانسانی صدایشان را بلند کنند» و مانع از تکرار «کشتار مبارزان حقطلب» شوند.
این احزاب همچنین از نیروها و احزاب سیاسی ایرانی، ایرانیان آزادیخواه و جامعه کردهای خارج از کشور خواستهاند که با برگزاری تجمعها و فعالیتهای همبستگی، اعتراض خود را نسبت به آنچه «سیاستهای سرکوبگرانه» جمهوری اسلامی خواندهاند، ابراز کنند.
به باور آنها، حمایت گسترده مردمی از زندانیان سیاسی میتواند مسیر را برای شکلگیری یک جنبش سراسری در ایران و کردستان هموار سازد.
