عضو شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) با تأکید بر لزوم بهرسمیت شناختن اراده سیاسی خلق کورد، هشدار داد که اگر احزاب و نهادهای سیاسی ترکیه در قبال مسئله کورد و دموکراسی ارادهای واقعی از خود نشان ندهند، مشروعیت خود را در جامعه از دست خواهند داد.
او همچنین خواستار مشارکت گسترده در تجمع ۴ ژانویه در دیاربکر برای مطالبه «حق امید» و آزادی رهبر اوجالان شد.
مصطفی کاراسو در گفتوگو با شبکه «مدیا هابر»، با اشاره به تحولات سیاسی اخیر در ترکیه، این پرسش را مطرح کرد که آیا مجلس و نظام سیاسی این کشور واقعاً اراده حل مسائل بنیادین را دارند یا همچنان «نهادهای خارج از سیاست، دولت پنهان یا گروههای الیگارشیک و شبکهای» بر تصمیمگیریها مسلط خواهند ماند.
تأکید بر نقش عبدالله اوجالان در روند سیاسی
کاراسو با بیان اینکه اگر قرار است مسئلهای که نیمی از تاریخ صدساله ترکیه را دربرمیگیرد حلوفصل شود، گفت پذیرش نقش رهبر اوجالان بهعنوان طرف گفتوگو اجتنابناپذیر است.
به گفته وی، برای ایفای نقش مؤثر رهبر آپو در هر روند سیاسی، باید شرایط «آزاد، زنده و کاری» برای او فراهم و «حق امید» بهطور عملی اجرا شود.
او افزود که ادامه حبس و انزوای رهبر اوجالان، در تضاد آشکار با ادعای پیشبرد یک روند سیاسی جدی است و نشاندهنده رویکردی ناکافی و غیرصادقانه به مسئله صلح و همزیستی ترکها و کردهاست.
فراخوان به تجمع ۴ ژانویه در دیاربکر
عضو شورای اجرایی ک.ج.ک با اشاره به ادامه حبس انفرادی و بیعملی در قبال حق امید، تجمع ۴ ژانویه در میدان ایستگاه شهر آمَد (دیاربکر) را نقطهای تعیینکننده توصیف کرد.
کاراسو بیان داشت خلق کورد در این روز با حضور در خیابانها، اراده خود را برای آزادی عبدالله اوجالان و اجرای حق امید بهطور علنی نشان خواهند داد.
کاراسو تأکید کرد: «اگر قرار است از برادری-خواهذی کورد و ترک سخن گفته شود، باید اراده سیاسی خلق کورد نیز به رسمیت شناخته شود. این تجمع، بیان مستقیم همین اراده است.»
«احزاب ترکیه در آزمونی تاریخی قرار دارند»
کاراسو با انتقاد از رویکرد احزاب سیاسی ترکیه گفت بدون حل مسئله کورد، سخن گفتن از دموکراسی بیمعناست.
او هشدار داد که اگر احزاب سیاسی از پرداختن به مسائل بنیادین طفره بروند و صرفاً به موضوعات حاشیهای بپردازند، اعتماد عمومی را از دست خواهند داد.
او افزود: «یا احزاب میگویند ما برای حل مشکلات ترکیه برنامه و اراده داریم، یا مانند گذشته، از مسائل اصلی فرار میکنند. چنین سیاستورزیای نه قابل قبول است و نه پایدار.»
انتقاد از رویکرد مجلس و گزارشهای احزاب
کاراسو با اشاره به گزارشهای ارائهشده به کمیسیون پارلمانی، آنها را سطحی و فاقد رویکردی جدی نسبت به مسئله کورد و دموکراسی دانست. به گفته او، در حالی که بسیاری از رؤسای پیشین مجلس ترکیه بهصراحت از «مسئله کپرد» نام بردهاند، بازتاب این واقعیت در گزارشهای رسمی بسیار محدود و ناکافی است.
او همچنین از مواضع حزب جمهوریخواه خلق (ج.هـ.پ) انتقاد کرد و گفت فاصله گرفتن این حزب از مواضع پیشین خود درباره مسئله کورد، نشانهای از تأثیرپذیری از مصلحتهای روزمره سیاسی است.
انتقاد از سیاستهای ترکیه در قبال کوردها در سوریه
کاراسو در بخش دیگری از سخنانش، سیاستهای ترکیه در قبال اداره خودگردان دموکراتیک شمال و شرق سوریه/روژآوا را متناقض توصیف کرد و گفت در حالی که آنکارا خواستار صلح در غزه و لبنان است، همزمان سیاستی جنگمحور علیه کوردها در سوریه دنبال میکند.
او تأکید کرد که اختلافات میان کوردها و دولت دمشق یک مسئله داخلی سوریه است و حل آن از مسیر گفتوگو ممکن است، نه از طریق تهدید و مداخله خارجی.
«رهبر اوجالان یک سوسیالیست است؛ من شاهد آن بودهام»
در پایان، کاراسو با اشاره به بحثهای اخیر درباره سوسیالیسم، گفت رهبر اوجالان هم در نظر و هم در عمل، یک سوسیالیست بوده و تمام زندگیاش را در مسیر مبارزه سوسیالیستی سپری کرده است.
او افزود که جنبش آپویی از دل جامعه محروم کوردستان برخاسته و همواره تلاش کرده سوسیالیسم را نهفقط در گفتار، بلکه در شیوه زندگی و روابط اجتماعی نمایندگی کند.
