وزیران کشور اتحادیه اروپا در جلسهای در بروکسل در روز ۸ دسامبر ۲۰۲۵، بر سر بستهای جدید برای مدیریت پناهندگان توافق کردند.
طبق این توافق، ۲۱ هزار پناهجو در داخل اتحادیه اروپا جابجا خواهند شد تا فشار بر کشورهایی مانند یونان و ایتالیا کاهش یابد.
علاوه بر این، یک صندوق ۴۲۰ میلیون یورویی ایجاد میشود تا هزینههای پذیرش و جابجایی پناهندگان میان کشورهای عضو تقسیم شود. هدف این اقدامات کاهش فشار بر کشورهایی است که بیشترین سهم پذیرش پناهندگان را دارند.
ایالات متحده آمریکا نیز با شدت بیشتر به اخراج پناهندگان سرعت داده است. واشنگتن برای بازگرداندن پناهندگان مرز امن یا ناامن بودن کشور مبدأ را در نظر نمیگیرد و اخیراً گروه بزرگی از پناهجویان ایرانی را به کشورشان بازگردانده است.
اتحادیه اروپا نیز در اقدامی مشابه، فهرست مشترکی از کشورهای امن تهیه کرده است. این فهرست شامل مصر، مراکش، تونس، هند، کوزوو، بنگلادش و کلمبیا میشود و پناهندگان از این کشورها در مرزها رد خواهند شد. کشورهای نامزد عضویت در اتحادیه اروپا نیز عموماً در این گروه قرار گرفتهاند.
این سیاست به ویژه برای پناهجویانی که از ترکیه وارد اتحادیه شدهاند، میتواند منجر به بازگرداندن سریع به کشورهای ثالث شود. افرادی که درخواست پناهندگی آنها رد شده است، موظف به همکاری با مقامات هستند. عدم همکاری ممکن است موجب کاهش امکانات، طولانی شدن رسیدگی به پرونده یا حتی بازداشت شود.
برخی پناهندگان در دسته «ریسک امنیتی» طبقهبندی میشوند. آنها سریعتر بازداشت و اخراج خواهند شد. با وجود کاهش تعداد پناهجویان جدید در اتحادیه اروپا و کشورهای غیرعضو مانند نروژ و سوئیس در نیمه اول ۲۰۲۵، مسئله پناهندگی همچنان یکی از مسائل اصلی سیاسی و اجتماعی در اروپا باقی مانده است.
جریانهای راستگرا و میانهگرا در اروپا بر برجسته کردن موضوع پناهندگان تأکید دارند و سیاستهای خود را بر اساس آن تنظیم میکنند. این توافقها و سیاستها نشاندهنده تلاش اروپا و آمریکا برای کنترل جابجایی پناهندگان و فشار بر دولتها و جوامع میزبان است.
