کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» برای نودونهمین هفته متوالی در ۵۵ زندان سراسر ایران ادامه یافت. این اقدام اعتراضی همزمان با روز جهانی «آشتی» برگزار شد؛ روزی که در سطح جهانی نماد پایان خشونت است، اما در ایران با تداوم و تشدید اعدامها همراه شده است.
برگزارکنندگان این کارزار تأکید میکنند آشتی بدون حقیقت و عدالت ممکن نیست و اعدام، نفی عدالت و نفی هرگونه امکان آشتی اجتماعی است. به گفته آنان، حکومت ایران همچنان طناب دار را جایگزین گفتوگو و عدالت کرده است.
این کارزار اکنون پس از ۹۹ هفته، به تلاشی جمعی از درون زندانها برای دفاع از «حق حیات» و مقابله با سیاست مرگ تبدیل شده است. ابتکاری که از سوی زندانیان و با وجود فشارهای مستمر ادامه دارد.
بر اساس بیانیه منتشرشده، تنها در یک هفته گذشته دستکم ۶۷ نفر در ایران اعدام شدهاند. از ابتدای آذرماه تاکنون نیز شمار اعدامها به حدود ۲۷۱ نفر رسیده است.
این احکام، به گفته کارزار، بدون دادرسی عادلانه، بدون دسترسی مؤثر به وکیل مستقل و در سکوت خبری اجرا میشوند. روندی که از نهادینه شدن اعدام بهعنوان ابزار سرکوب سیاسی و اجتماعی حکایت دارد.
در هفته گذشته، رامین زله، زندانی سیاسی کورد محبوس در زندان نقده، با حکم شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد و به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
همچنین احکام اعدام شش زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار و از اعضای کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» بار دیگر در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادر شده است. این افراد شامل بابک علیپور، پویا قبادی، وحید بنیعامریان، اکبر شاهرخ دانشورکار، محمد تقوی و ابوالحسن منتظر هستند.
در ادامه فشارها، احسان رستمی، فعال شناختهشده حوزه کتاب و نشر، در ۲۰ آذر ۱۴۰۴ با اتهام «بغی» بازداشت و به سلول انفرادی زندان اوین منتقل شده است. اقدامی که به گفته فعالان حقوق بشر خطر تشدید فشار و صدور حکم اعدام را افزایش میدهد.
همزمان، نیروهای امنیتی در مراسم بزرگداشت خسرو علیکردی شماری از شرکتکنندگان را بازداشت کردند. اقدامی که در چارچوب سیاست حذف و ارعاب جامعه ارزیابی میشود.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با محکوم کردن اعدامهای فزاینده و سرکوبهای اخیر، از مردم ایران، افکار عمومی جهانی و نهادهای حقوق بشری بینالمللی خواسته است صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند.
این کارزار بر ضرورت پیگیری پروندهها، بازنشر اخبار و حمایت عملی و رسانهای از خانوادههای محکومان تأکید کرده است.
در هفته نودونهم، زندانیان شرکتکننده در این کارزار روز سهشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۴ در ۵۵ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زدند. این زندانها شامل اوین، قزلحصار، تهران بزرگ، قرچک، اورمیه، تبریز، سنه (سنندج)، مهاباد، بوکان، سقز، مریوان، ایلام و دهها زندان دیگر است.
