استفان اسملی، عضو شورای اجرایی اتحادیه ملی خدمات عمومی بریتانیا (یونیسون/UNISON) و فعال کمپین «صلح در کُردستان»، تأکید کرد که آزادی فیزیکی عبدالله اوجالان برای موفقیت روند صلح و دموکراسی در ترکیه و خاورمیانه نقشی «حیاتی و نمادین» دارد.
اسملی در گفتوگو با خبرگزاری «مزوپوتامیا» با اشاره به آشنایی نخستین خود با جنبش آزادیخواهی کُردستان از طریق یک پناهجوی کُرد در اسکاتلند گفت: «وقتی به آمد (دیاربکر) سفر کردم، واقعیتهایی که از نزدیک دیدم تکاندهنده بود؛ رنج مردم عمیق و سنگین بود، اما همزمان مقاومت و اراده آنان برای آزادی بیان، حق سازمانیابی و هویتیابی الهامبخش بود. آن روزها حتی واژهی “کُردستان” با ترس و در خفا بر زبان میآمد.»
«کُردها پیشگام مبارزه دموکراتیکاند»
این فعال کارگری با اشاره به اندیشهها و فراخوانهای عبدالله اوجالان خاطرنشان کرد: «فراخوان اوجالان برای صلح و جامعه دموکراتیک، همچون گذشته الهامبخش و تعیینکننده است. تصمیم پ.ک.ک برای خلع سلاح و برگزاری مراسم نمادین سوزاندن سلاحها، اقدامی شجاعانه و آبرومندانه بود. با این حال دولت گامهای متقابل کافی برنداشت. امروز همه پذیرفتهایم که آزادی و عدالت باید در مسیر دموکراسی و صلح محقق شود و کُردها بار دیگر در این مسیر نقش پیشرو دارند.»
«آزادی اوجالان نماد آزادی همه ملتهاست»
اسملی آزادی عبدالله اوجالان را کلید موفقیت روند صلح دانست و تصریح کرد: «آزادی اوجالان، آزادی همه مردم کُردستان و حتی مردم ترکیه را نمایندگی میکند. روند صلح نباید صرفاً به یک فرد وابسته باشد، اما اگر فردی مسیر و خواست جامعه را نمایندگی میکند، باید آزاد باشد تا با پارلمان، مردم و همچنین جامعه جهانی گفتوگو کند. امروز جهان به سخنگویی نیاز دارد که حقیقت را بیان کند و اوجالان دقیقاً چنین شخصیتی است.»
«مسئله فقط ترکیه نیست؛ تمام خاورمیانه درگیر است»
به گفته اسملی، حل دموکراتیک مسئله کُرد نه تنها ترکیه، بلکه کل خاورمیانه را تحت تأثیر قرار میدهد: «اگر در ترکیه راهحلی صلحآمیز و دموکراتیک پیدا شود، این میتواند به کل منطقه نوری تازه ببخشد و آیندهای متفاوت رقم بزند. این مسئله فقط به ترکیه محدود نمیشود، بلکه تمام خاورمیانه و حتی فراتر از آن را دربرمیگیرد.»
تجربه ایرلند و نقش حیاتی اتحادیهها
اسملی با یادآوری نقش اتحادیهها در مذاکرات صلح ایرلند شمالی گفت: «در ایرلند، اتحادیهها توانستند ضرورت صلح را روشن و ملموس بیان کنند؛ چیزهایی که گاه سیاستمداران نمیدیدند. در ترکیه نیز اگر همه صداها شنیده نشوند، روند صلح شکننده خواهد بود. اتحادیهها باید در این روند جایگاه ویژه داشته باشند، چرا که بدون نیروی کار و سازمانهای مردمی، صلح پایدار نخواهد شد.»
انتقاد از سکوت دولت بریتانیا
او با انتقاد از رویکرد محتاطانه دولت بریتانیا نسبت به نقض حقوق بشر در ترکیه اظهار داشت: «لندن باید بسیار صریحتر در برابر این نقضها موضع بگیرد. من شخصاً و به نمایندگی از اتحادیهام نامههایی به دولت نوشتهام و معتقدم باید اقدامات بیشتری صورت گیرد. در اسکاتلند جامعه بزرگی از کُردها زندگی میکنند و ما موظفیم با حمایت از آنان، جسارت سخن گفتن درباره میهنشان را تقویت کنیم.»
