
سیاستهای دولت انتقالی سوریه در قبال اقلیتها و سرکوب خونین در سویداء، همراه با تحولات دیپلماتیک ناشی از نشست آلاسکا میان ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ، به تیتر اصلی بسیاری از روزنامههای امروز جهان عرب بدل شد.
اصرار الشرع بر دولت متمرکز بدون تضمین برای اقلیتها
روزنامه «العرب» چاپ لندن نوشت که احمد الشرع، نخستوزیر دولت انتقالی سوریه، همچنان بر تشکیل دولتی متمرکز و انحصار سلاح در دست مرکز پافشاری میکند، بیآنکه حاضر باشد امتیاز یا ابتکاری برای جلب اعتماد اقلیتها ارائه دهد.
به گزارش این روزنامه، حوادث اخیر در مناطق علوینشین و دروزیها و همچنین تداوم تنش با کُردها، شکافهای قومی و مذهبی را تشدید کرده است. در عین حال، اتکای الشرع به گروههای تندرو برای سرکوب اقلیتها بهویژه علویها و دروزیها، اعتماد به قدرت مرکزی را بیش از پیش تضعیف کرده است.
شانه خالی کردن از مسئولیت در فاجعه سویداء
روزنامه «الأخبار» لبنان به پرونده سویداء پرداخته و نوشت که دولت انتقالی و وزارت خارجه آن به ریاست اسعد الشیبانی تلاش کردهاند مسئولیت کشتار اخیر را متوجه عشایر و گروههای بادیهنشین کنند، در حالی که شواهد از نقش مستقیم نیروهای حکومتی در سازماندهی و تسهیل این حملات حکایت دارد.
این روزنامه از قول منابع خود گزارش داد: «جرائم اخیر در جبل حوران و نیز سرکوب مستمر در مناطق علوینشین ساحل، اکنون دامنهای ملی یافته و به شهرهای مختلف کشیده شده است. ابعاد این جنایات چنان گسترده است که دیگر امکان پوشاندن یا پاکسازی آثار آن وجود ندارد.»
نشست آلاسکا؛ همگرایی پنهان ترامپ و پوتین
روزنامه «الشرق الأوسط» نیز در گزارشی با عنوان «نوازندهی تنها بر فرش قیصر» به نشست آلاسکا پرداخت و نوشت که دیدار دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین ابعاد تازهای از همگرایی دو طرف را آشکار کرده است.
به نوشته این روزنامه، ترامپ در گفتوگوهایش، جنگ اوکراین را «جنگ بایدن» توصیف کرده و از خود سلب مسئولیت کرده است؛ حتی تا آنجا پیش رفت که از ولودیمیر زلنسکی خواست بخشی از اراضی اشغالشده اوکراین را به مسکو واگذار کند؛ اقدامی که به تعبیر گزارش، «هدیهای سیاسی به کرملین» بود.
در مقابل، پوتین با تکیه بر تهدیدات هستهای، سرکوب داخلی و حمایت ضمنی چین به سیاست سختگیرانه خود ادامه داد. ترامپ نیز تلاش کرد تصویر خود را بهعنوان «تکنواز»ی ترسیم کند که هر زمان بخواهد قادر به پایان جنگهاست.
این گزارش میافزاید که اروپا همچنان نگران عقبنشینی آمریکا و افول نقش آن در نظم بینالمللی است؛ پرسشی جدی پیش روی رهبران غرب باقی مانده است: آینده حقوق بینالملل در جهانی که با قدرت نظامی و نقشههای تحمیلی اداره میشود، چه خواهد بود؟
